حاج ذبیح الله بخشی ....
اولین بار که دیدمش سنی نداشتم با صدائی که گفت ماشاالله حزب الله تو کر ج نگاهم برگشت و دیدم ماشینی خاکی و مردی که دست تکون میداد برا ما.....
حاجی رو خیلی وقت ها میدیدم و اگر در طول سال نمیدیدمشون حتما تو رژه 31 شهریور میشد دیدو بوسیدش و روحیه گرفت .....
یه عکس با حاج بخشی دارم که برمیگرده به ختم شهید محمود توفیقیان که هنوز به دستم نرسیده .....
خاطره شیرینم به وقتی برمیگرده که شنیده بودم حاجی بیماره و بستری و ناگهان حاج بخشی رو تو جمعیت حاضر در مراسم بیت رهبری دیدمش با نوه اش اومده بود و بین جمعیت بود و نه جائی که مسئولین حضور داشتن و باز شور و هیجان با اون حالش به عزاداران حسینی داد ...مراسم که تموم شد حضرت آقا که تشریف بردن کمک کردم به همراه نوش از نرده ها ردش کردم خدارو شکر میکنم که هنوز نفس حاج بخشی رو حس میکنم هنوز حس میکنم دستش رو شونه هامه ...دستی که خیلی از شهداء رو لمس کرده بود ....رسوندیمش به پشت دربی که بسته شده بود از دوربین مدار بسته متوجه شدن در باز شد و فقط حاجی رو رفت داخل ...
حاجی جون شرمندتم که نتونستم بیام کرج خدمت پیکر پاک و مطهرت بابام میگفت خیلی با شکوه و باعظمت بود و دیدم ماشینی رو که بر روی آن بودی و روزی در اون دیده بودمت ....
حاج ابوالفضل طالبی پور برام تعریف میکرد روزی خودش دیده بود که اون زمانی که خیلی بی حجابی تو کرج به اوج رسیده بود و هیچ مسئول و مسلمونی یادش نبود که این خیابونا روزی شهدا رو دیده و .......میگفت دیدم چند بلندگو به ماشینش بسته و تک و تنها داره امربه معروف میکنه و یادآوری میکنه این خیابون ها یادشون نرفته شهدارو ولی ما .....
سلام ما رو هم به شهداء برسون .....
